Divan Şiiri Değişen Dünyada Kaybolmuş Paradigma

Tanzimat, etkisinde kaldigi Aydinlanmanin aklîlîk hakikate uygunluk, evrensellik, objektiflik, ölçülebilir gibi kriterlerine uymadigi için Divan Siiri’ni hayatin disina iter. Çünkü, Divan Siiri’nin Aydinlanmasinin ölçülerine hiç uymayan, hakikat ve dis dünya ile dogrudan ilgi olmayan müteal, mistik, mücerret bir dünyasi vardir. Tanzimat bunun yerine “akil“a dayanan bir çözümleme tarzini devreye sokar. Artik algi kaliplari degismistir. Siirden düsünceye geçme zamani gelmistir. Hakikati temsil etmekse yetersiz kalan siir temel bir edebi tür olmaktan çikar. Edebiyatimiz, edebiyatimiz gerçegi oldugu gibi yansitmaya çalisan romanlar, hikayeler ve tiyatrolarla dolar. Siir de bu kervana katilarak, toplumsal bir görev üstlenir. Tanzimat sonrasi, yasama alani iyice daralan Divan Siiri ise, artik, eskiye bagli birkaç sairin misralarinda suni teneffüslerle yasatilmaya çalisilan kayip bir paradigmadir. Bugün ise Divan Siiri, modernligin dünyayi getirdigi yerden rahatsiz olanlar için, haksizliga ugradigina inanilan, iade -i itibari hak eden ve içinde edebi hakikatlari gizleyen güçlü bir siir gelenegidir. (Arka Kapak)