Yazboz

Cografyamizda bulunmus en eski kafatasi iki milyon yasinda. Ilk yazi örnekleriyle alti bin yil öncesinde karsilasiyoruz. Katlanmis sayfalardan olusan elyazmasi kitaplara Isa’dan sonra rastlaniyor. Noktalama isaretlerini ilk kez Bizansli bir kesis kullaniyor. Saint-Augustin yazili metinleri içinden okumaya kalkisinca herkes sasiriyor, ondan öncesinde kitaplar yüksek sesle okunuyor. Montaigne, Erasmus gibi “büyük“ kisisel kütüphaneye sahip olanlarin elinde yaklasik 300 kitap bulunuyor. Sonrasinda: Gütenberg’in baski makinasindan “cep kitabi“na basdöndürücü bir hiz. Enis Batur, belki de son perdesinde rol aldiginiz bir oyunun, adina “Yazi Uygarligi“ dedigimiz bir tarihsel kesitin labirenti içinde, ayrintilara büyüteçle bakiyor: Ithaf, önsöz, anekdot, alinti, daktilo, piktogram, yazma hastaligi, okuma tutkusu, kitabin gövdesi, kütüphanenin sinirlari gibi uçlar arasindan “Özel Ansiklopedisi“nin onbes yilda tamamlandigi yeni cildiyle okura bir düs evreninin kapisini araliyor. (Arka Kapak)