Yasak Kent Buhara

Buhara Avrupalilarin gözünde hep gizemli bir kent olarak kalmistir. Bu “egzotik” topraklari ziyaret eden Batili seyyahlarin eserleri kapis kapis satilirken, kimlik degistirerek “yasak kent”in kapilarini zorlayanlardan bazilari da hiç geri dönememistir. Orta Asya ve tasavvuf hakkindaki eserleriyle tanidigimiz degerli tarihçi Thierry Zarcone, Buhara’ya bir molla kiliginda girmeyi basaran Jean-Jacques Pierre Desmaisons, dervis kiligina giren Arminius Vámbéry, Istanbul’dan Orta Asya’ya giden Mehmed Emin Efendi, Marki de Croizier ve daha birçok seyyahin hatiratlarindan yola çikarak, kisa bir “kent biyografisi” kaleme aliyor. Sufilerin baslarina tac ettikleri, bir zamanlar gayrimüslimlerin içeri alinmadigi “yasak kent”in Ingiltere ile Rusya arasindaki “büyük oyun”a kendi iradesi disinda dahil olmasina ve demiryolunun gelisine kadar süren öyküsü, bir kentin de “kisisel bir tarihi” ve “ruhu” olabilecegini gösteriyor.