Tepelerdeki Şeytan

Italyan edebiyatinda yeni gerçekçilik akiminin kurucusu sayilan Cesare Pavese, bu kitabinda cinselligi, aski, yasami tanimaya ve anlamaya çalisan bir grup gencin bir arada geçirdigi bir dönemi anlatiyor. Yasadiklari kentin kiyisindaki bir tepeye sik sik tirmanmaktan büyük zevk alan gençler, bir gün orada, bir arabanin içinde, bir arkadaslariyla karsilasirlar. Içlerinde tek evli odur. Öldü sandiklari bu genç, karisina ihanet etmis bir kizla birlikte olmustur. Olaya degisik bir bakis açisiyla yaklasan gençler, izleyen günler boyunca hem birbirlerini kesfetmeye, hem de aralarinda olusan bir baska ask üçgeninin yarattigi gerginligin üstesinden gelmeye çalisirlar. Cesare Pavese, pastoral bir yazar; çogu yapitinda oldugu gibi bu romaninda da doganin tatlarini, kokularini, renklerini, insan yasamiyla iç içe, okuruna sunuyor. Ikinci Dünya Savasi'nin en siddetli günlerinde kendini kirlara 'hapseden', dogadan kopamayan yazar, 'yürünecek kaldirimlar, tadina varilacak günbatimlari vardir' diyor. Tepelerdeki Seytan, klasik romanin uzaginda duran, birkaç gencin yasam kestinde insan'i irdeleyen bir yapit.