Sen Sen Ol Sevgili Kızım...

Uyan kizim… Seherde seyre çikip tazelenmek için uyan! Kalk, kizilligin, o dogurgan rengin ucundan tutunarak seyrana çik! Aç pencereyi, gün dolsun içeriye. Kaldiysa güne uyanamayan mimarlarin talan ettigi sehirde, bir yerlerde bahçeler, güller; içeri bülbül sesi dolsun. Dolsun içindeki köske ihlamur, hanimeli ve lavanta kokulari, kokularla uyan, tazelen... Sonra o kizillikla birlikte, Ilâhî Kelâm’dan “seher vaktine andolsun ki…” diye baslayan ayetleri oku. Sevgili kizim, simdi hepimiz, sanki hilâle çevrilmis gecenin esigindeyiz… Birazdan tan yeri agaracak, gün dogacak. Gün dogdugunda, ayan beyan görülecek görülmesi murat edilen… Lakin sehere ermek için ilimle, tefekkürle, ask ve muhabbetle hemhal olmak, çalisip çabalamak lazim. Sunu bil ki kizim, aydinlik limanina gayret gemisiyle varacaksin! Bu sebepten, durma, akan zaman irmaginin akil ve gönül bahçeni sulamasini dile, çalisip çabala… Yazar genç olmanin, kadin olmanin ne oldugunu anlamaya ve kizlarina anlatmaya çabalarken kibir, kendini sergileme ihtiyaci, ben merkezlilik, sabirsizlik, vefasizlik, kötülük gibi kavramlari irdeleyerek, bunlarin karsisina çaliskanlik, dürüstlük, sabir, sefkat, vicdan, merhamet, vefa, sadakat, güzellik, iyilik, denge, tutarlilik, dostluk gibi degerleri yerlestiriyor