Reklamın İyisi Kötüsü Olur

Iyisini, öncelikle almasi gereken esas müsteri begenir. Ürünü gider aldirtir. Kötüsünü, önce ve sonra, hep, kosulsuz sadece reklam veren veya yapan reklamcisi begenir. Müsteriye etklisi yoktur. Iste o reklamin tam da kötüsüdür. Iyisinde, strateji var. Pazarlama ve satisin farkini bilmek var. Ekip çalismasi var. Ince ince hazirlanmis yaraticilik var. Müsteriye gidecek içgörü var. Estetik var. Hesap verebilirlik var. Saygi var. Ama asla, çalakalemlik yok. Masabasi slogan yok. Ahbap çavus mecra dagitimi yok. Bu da böyle oluversincilik yok.