Refia Sultan Bir Tanzimat Prensesi

Biliyorum çok duygu yüklü bir hikaye oldu bu.Hatta bir masal... Bir Istanbul masali.Bu zaman, bu mekanSultan, saray... Bu sehir... Bu kadinlar baska türlü anlatilabilir miydi?Siz bu hikayeyi okudugunuzda biz çoktan gitmis 'geçmis' olacagiz.Ve bir masal gibi anlatilacagi henüz geçmemislerce.Bütün misli zamanlar bir masal degil midir zaten.'Masallar mutlu biter, bu çok hüzünlü bir hikaye'Böyle mi diyorsunuz?Gerçegin oldugu yerde masallarin gücünün tükendiginden olsa gerek...Fakat hüzün de olsa, yasamak hissetmek degil midir?