Postmodernizm

“Post“lu tamlamalar son yirmi bes yillik dönemde dünyanin entelektüel gündemine büyük bir agirlikla girdiler; bu kavramlar üzerine oturan tartismalar olaganüstü popülarite kazandi. Postmodernizmin özellikle yerlesik ve egemen bilim anlayisini sorgulamasi, hatta daha da ileri giderek dogruluk temsili iddiasinda bulunacak bir bilim anlayisinin olanaksizligini öne sürmesi, siddetli tepki ve karsi çikislara neden oldu. Insan, toplumu ve toplumun tarihini teleolojik bir çerçevede açiklamaya yönelen ve böyle bir açiklamanin mümkün oldugunu varsayan bakislarin, postmodern kritige karsi çikmalari dogaldi. Bunun disinda, genel olarak sol ve özellikle Marksist düsün dünyasinda da tepkiyle karsilanan, postmodernizme sag olarak nitelenebilecek düsün dünyasinda, ayni siddet ve yogunlukta bir karsi çikis gözlenmemistir. Postmodern söylem içinde yeni liberal ya da yeni sag tezlerle örtüsen genis bir alanin belirmis olmasi, sözü edilen göreli yumusak tepkilere yol açmistir. Ayrica liberal ya da sag söylem kendisine karsi yüz elli yildir epistemolojik bir üstünlük kazanmis Marksist söyleme yönelik elestirilerden hosnut kalmis da gözükmektedir. Bu kitap, postmodern kritigin önemli, ciddiye alinmasi gereken ve haklilik payi yüksek bir kritigi dile getirdigi kabulüne dayanarak, söylemin en belirgin, en önemli kritigine karsi çikiyor, kuramin yapilabilirligini tartisiyor. Içinde yasadigimiz hizli ve köklü degisimlere, karsi karsiya kalinan krizlere özellikle temsili demokrasinin krizine, çok önemsenmesi gereken açilim ve elestiriler getiren postmodernizmin, içinde yasanilan dönemi kavramak açisindan; özellikle Derrida, Foucault ve Baudrillard gibi düsünürler tarafindan çok önemli katkilar sagladigini savunuyor.