Papatya Dizisi Karakuş Geç Kalınca

Bir varmis, bir yokmus. Ayaklari olan yürür, kanatlari olan uçarmis. Uçarken daldan dala konan kuslarin içinde kara mi kara bir kus varmis. Siz deyin bir metre ben diyeyim iki metre, upuzun bir burnu varmis Karakus’un. Tüyleri de pek öyle parlak degilmis. Sesi ise çok çirkinmis. Konusmak istediginde sesinin çirkinliginden etrafinda kimse kalmazmis. Hiç arkadasi olmadigi için çok üzgünmüs. (Kitabin Içinden)