Özgürlükler Hukuku İnsan Haklarının Hukuksal Yapısı

Anayasa hukukunun baslica islevi otorite ve özgürlük dengesine iliskin teknikleri gelistirmek ise, özgürlükler hukukunun ana eregi özgürlük ve esitlik diyalektigini kurmaktir. Özgürlük bir yandan, her zaman her yerde ve herkes için geçerli dokunulmaz alanlari güvenceler (iskence ve kötü muamele yasagi gibi); öte yandan hak ve özgürlükler konularina, öznelerine, kullanim ortamlarina ve kosullarina göre farklilasir. Hukuk bunlari sistematik bir biçimde düzenleme konusu yapar; gerektigi ölçüde kayitlamalar öngörür. Hukuk önünde esitlik, firsat ve olanak esitliginin varligi ölçüsünde saglanabilir. Insan onuru kavrami ise, özgürlügün temeli ve esitligin ölçütü olarak, özgürlük-esitlik diyalektigini kurar. Özgürlükler hukuku, ne özgürlügü ne de esitligi mutlak kavramlar olarak degerlendirir; fakat mutlak deger ve ölçüt olarak “insan onuru“ her ikisi arasindaki dengeyi saglamaya en elverisli kavramdir. Özgürlükler hukuku, genel kurami, baslica hak ve özgürlüklere iliskin rejimiyle, ancak “insan onuru“ temelinde insa edilebilir. Bu yapit, uluslararasi insan haklari ve karsilastirmali özgürlükler hukuku verileri isiginda, insan onuru temelinde özgürlük-esitlik diyalektigini kurma çabasini yansitmaktadir. (Arka Kapak)