Lamia Sensizliğe Bir Çivi Çaktım

"Kendimi bir mektupta seyrettim. Büyülü bir aynaydi bu. Bu aynada bütün paslarindan arinmis ve tanrilasmis bir Cemil Meriç vardi. Senin Cemil'in. Bu aynada ikimiz vardik. Eriyen, dagilan, kaynasan ikimiz. "13 Ekim 1966 -Cemil Meriç- Hayatin sonbaharinda yasanan asklar bir çinarin yapraklari gibi sararmaya mi mahkûmdur? Evliligi bir buz parçasi gibi eriyerek yok olurken, kendini yalnizliga hapsetmis bir kadin.Sevgiye, sevmeye, sevilmeye aç, muhtaç bir erkek.Hep 'öteki' olmus bir erkegin, kendisini karanlik dünyasini kokusuyla aydinlatan bu kadinin kollarina birakarak aska ve hayata tutunmasi…Kitaplarin, mektuplarin satir aralarinda dogup destana dönüsen tutkulu bir ask. Dante ve Beatrice gibi…(Tanitim Bülteninden)