Korkutname

Kara, çekik gözlerini uyku almis, aç ogul On iki ince kemigin kirilmis Bogaç ogul Tatli canin seyrandaymis yakala ki gitmesin Azrail atina binip dünyayi terk etmesin Öz gövdende canin varsa ogul haber ver bana Kara basim kurban olsun, feda olsun yoluna Kazilik Dagi, sularin Akarken akmaz olsun Bagrinda biten otlarin Çikarken çikmaz olsun Oguz gülün, nevruz gülün Kokarken kokmaz olsun Geyiklerin tasa dönsün Sekerken sekmez olsun (…) Beri gel sütünü emdigim ana Kazilik Dagi’nin günahi yoktur Beddua eyleme bosu bosuna Kazilik Dagi’nin günahi yoktur Akan sularindan kemlik görmedim Biten otlarindan bela dermedim Aslana, kaplana firsat vermedim Kazilik Dagi’nin günahi yoktur Geyigi taslarda seker sessizce Tavsani korkarak çikar sessizce Bir deresi vardir akar sessizce Kazilik Dagi’nin günahi yoktur Dede Korkut Oguznamesi, on iki hikâye ve bir mukaddimeden olusur;sözlü halk edebiyatinin en önemli temsilcisi olan bu destansi hikâyeler 15. asrin sonlari ile 16. asrin baslarinda yaziya geçirilmistir. Oguzlarin yasayis sekline, gelenek göreneklerine dair bilgiler, diger kavimlerle yaptiklari mücadeleler, han ve beyler hakkinda methiyeler, kahramanliklar, hikmetli sözler, tarihimizin bu merak edilen dönemine dair ayrintili bilgi saglarken ayni zamanda bunlarin anlatim gücü, söyleyis incelikleri bakimindan hâlâ etkisini korumasi bu eseri hem Türk hem dünya edebiyati için çok kiymetli yapmaktadir. Bogaç Han, Beyrek, Deli Dumrul, Bayindir Han gibi Oguz beylerinin ve kahramanlarinin baslarindan geçen olaylar sürükleyiciligi ve anlatilis biçimiyle okuyucuyu kendine çeker. Eserin orijinalinde nazim ve nesir bir arada verilmistir. Yazarimiz Kenan Çarboga ise “Korkutname”de, bes hikâyeyi tamamen hece ölçüsü kullanip nazim hâlde yeniden ele alarak Türk edebiyatina degerli bir katkida bulunurken, edebiyat severlerin keyifle okuyacagi bir eser meydana getirmistir.