İtalya'da Bir Türk Sevdim

Maria, sana kaputumu birakiyorum.Babam onu bir askerden çalmis,Diktatörlük düserse bir gün gelir alirim.Sakin yanindan ayirma,almaya gelecegim.Seni seviyorum.MehmetMaria ve Isabella... Bir inciyi saklayan iki deniz kabugu gibiydiler. Maria çekingen, Isabella arsiz; Maria sorumluluk sahibi, Isabella kayitsiz; biri toprak, digeri ates...68 kusagindan bu iki kardes, ilkgençliklerini Roma sokaklarinda geçirir ve yasam her ikisini de farkli yollara savurur. Maria, hayal kirikligi yasadigi iliskisinden, kendisini çocuguna adayarak kurtulurken, Isabella arayislar içinde yollara düserek Agri Dagi’nin eteklerine varir. Arada daglar, denizler vardir artik...Gün gelir, birbirinden daglar kadar uzak o yollar, Maria’nin kapisini çalan bir konukla kesisiverir. Askerî darbe nedeniyle Türkiye’yi terk etmek zorunda kalan Mehmet, cebinde Maria’nin fotografiyla çikagelir. Bu kaçak Türk kilometrelerce uzakta olsalar da birbirlerinden hiçbir zaman kopmamis, Maria ile Isabella’nin arasindan, bir yildiz gibi kayacaktir.Günümüz Italyan edebiyatinin aykiri yazari Cristina Comencini, kapiyi çalan bir yabanciyla altüst olan rolleri, gün yüzüne çikan aile sirlarini anlatiyor. Kardesler arasindaki o derin, zorlu iliskiyi, bir ask üçgeni etrafinda ince ince isliyor...Kahramani Maria, yasananlardan yillar sonra Istanbul’a geliyor ve Bogaz’in üstünde çiglik çigliga uçusan kuslari seyre dalarak çarpici, dokunakli ve cüretkâr hikâyelerini anlatiyor okurlara.Hem de yasadiklarina tutkuyla sadik kalarak…