Geniş Zamanlar

Tanrinin sonunda bana acidigini ve yardim etmeye karar verdigini düsünmem için sebeplerim var. Kocam elini bile sürmüyor bana. Yanima yaklasmiyor, yüzüme bakmiyor. Ayri odalarda yatiyor, karsi karsiya gelmemeye gayret ediyoruz. O sabahin erken saatlerinde, mutfak masasina hazirladigim kahvaltisini tikinip çikip gittikten sonra, büründügüm kara çarsafi firlatip atiyorum evin bir kösesine. Yatagima dönüyorum, her bir anini, ellerimi incecik bir ipek üzerinde dolastirir gibi özenle oksayarak, severek hasretle titreyerek düsündügüm on yilima geri gitmek için. Gözlerimi yumup, yeniden yasamaya basliyorum. Genis Zamanlar, hayatin içinden akan, kendi zamanlarini yasatan öykülerden olusuyor. (Arka Kapak)