Farsça Edatlar ve Bağlaçlar Sözlüğü

Uzun zamanlar, titiz arastirmalar ve yorucu mesailer gerektiren her konu gibi, ne yazik ki Klâsik Türk Edebiyati da bir süredir üzerinde yeni sözlerin çok az söylenebildigi alanlar arasina girdi. Anadolu Türk edebiyati tarihinin “klâsik” dönemini olusturmasina ragmen hakkinda derinlikli arastirmalarin bu denli az yapilabilmesinde, alfabe degisikliginden klâsik kültürün kendisine özgü güçlüklerine dek pek çok sebep sayilabilirse de somut verilere dayanmayan yargilar herhalde bunlarin en etkililerindendir. Bu önyargilarin bir kismi, kimi zihinlerde hükmünü hala sürdürmekle birlikte Klâsik Türk Siiri’ni, “görkemli Fars çinarinin gölgesinde taklit suyuyla yetistirilmis pejmürde bir çiçek” olarak görme egilimi artik yerini bilimsel ve sogukkanli degerlendirmelere birakiyor. Anadolu divan sairlerinin Fars edebiyatina karsi henüz 15. asirda gelistirdikleri “özgüven”i, arka planiyla da okuyabilecegimiz incelemeler bir bir ortaya çikiyor. Meslek hayatinin ilk yillarindan beri hemen tüm gayretini bu konuya hasretmis bulunan Prof. Dr. Ahmet Kartal’in eseri, Anadolu Türk yazi dilinin kurulusunu, gelisimini, Farsça ile olan münasebetlerini ve Fars edebiyati ile giristigi “nâzende rekabet”i tüm yönleriyle ele aliyor. Fars sairlerinin Anadolu’yu da kusatan dayanilmaz cazibelerine dair metinler okumaya aliskin gözlere Fars dilli Türk sanatkârlarini, bes asir önce Farsçaya tercüme edilen Türkçe eserleri, Iran tezkirelerine girmis Türk sairlerini tanitiyor. Beylikler döneminden ihtisam devirlerine dek Türk edebî dilinin geçirdigi evreleri hayranlik uyandirici bir detay dikkati ile resmediyor. Elinizdeki eser, iki büyük dilin ve kültürün Siraz’dan Istanbul’a sürdürdükleri bin yillik efsanevî kosuya nefes nefese taniklik etmek isteyen her seviyeden ögrenci, arastirmaci ve ilgililer için bir basucu kitabi… (Ömür Ceylan)