Eyvah Gıybet Ettik

"Gel iki lafin belini kiralim..." "Biraz muhabbet edelim..."- Var ya… Biliyor musun?...-Neyi? "Benden duymus olma; ama su bizim........... var ya...- Aaaaaa! Anlatsana, ne olmus?- Yok. Ben söylemeyeyim. Giybet olur simdi!- Aman, çatlatma insani. Bir sey olmaz.- Iyi o zaman bak dinle!...Bu ve benzeri diyaloglari baslatan ya biz oluyoruz ya da çok basit bir sey yapiyormus gibi ballandira ballandira anlatiyor, kulak kabartiyoruz yapilan konusmalara...Dilimiz; kavgalarimiz, kisisel çikarlarimiz, kirginliklarimizdan beslenip döndükçe dönüyor ve agzimiza bal çalinircasina konusup duruyoruz...Evet dedikodu yapmak, bos, gereksiz sözler sarf etmek, bir kimsenin giyabinda çekistirmektir giybet...Duyacagi zaman üzülecegi bir sözü insanin arkasindan söylemek, arkasindan atmak, kusur ve ayiplarini sayip dökmektir giybet..." Birbirinizin giybetini yapmayin. Herhangi biriniz ölü kardesinin etini yemekten hoslanir mi? " (Hucurât, 49/12) Hiç yakisir mi bize?.. (Tanitim Bülteninden)