Bi Keresinde...

Kafam benim çalisma odam. Orada kuruyorum bütün hayallerimi. Mesela bir kus olsun önce. Sonra ona bir gökyüzü çizelim. Ve bir çocuk Bulutlarin üstünde. Rengarenk bir uçurtmasi olsun elinde. Gülüsleri gökyüzüne tutunsun; günesim olsun, hayallerimi isitsin. Soguk bir hayal pek iyi olmaz, bilirsin. Soguk dedim de, üsüdüm birden. Çiçeklerle örtün kalbimi. Sessizlik içinde kurmaliyim ben hayallerimi. Ah su gürültücü rüzgârlar yok mu? Asla almiyorum onlari içeri. Ama bir tanesi hariç. Annemin kokusuyla gelir o. Usulca içeri girer. Yüzümü sefkatle oksar ve bana tatli ninniler söyler. Iste böylece, her gece, uyurum ben sessizce.