Benim Üniversitelerim

Gorki’nin üniversiteleri, ona kendi hayatlarinin acimasiz gerçekligini ögreten gerçek insanlardir… Toplum disina itilmis yersiz yurtsuz aylaklar ve serserilerdir… Açligi, zulmü ve baskiyi; devlet ve kiliseyle iliskilerini sorgulayan devrimcilerdir… Kürek mahkûmlari gibi sürekli çalisan, hayatlarini aklin rehberliginde yasamak isteyenlere düsman olan mujiklerdir…Devrime yol açan fikirlerin filizlenmeye basladigi bir dönemde yazarin sosyal çevresini bu kesimlerden insanlar olusturur. Çocuklugundan itibaren yazgisi olan sefil ve hoyrat gerçekligi daha güzel, daha insani bir hayata dönüstürme çabasindaki Gorki, Rus toplumunun devrim öncesindeki umutlarinin cisimlesmis halidir adeta.