Babil'le Ebabil

Babil, ruhlarda bir gedik açti; artik her devlet yeni Babil olma korkusu içinde...Ayni dilden konusmayanlar, sesi akordsuz çikanlar, aykiri bir çift lâf edenler Babil’den beri hep ayni korkuyla karsilaniyor ve ayni ithamla karsilasiyor: “Düzen yikici!” Iyi de söylenenler ya düzeni daha muhkem hâle getirmeye yönelik yapici elestirilerse?... Ya yikilmasi istenen düzenin yerine daha iyisini kurmak amaçlanmissa?... Bu suçlamaya ençok muhatap olanlar da çenesinitutmayi asla ögrenemeyen edibler... Kitleleri ardina takmaya hep alesta bekleyen isyankâr ruhlari, sisteme dair büyük hayâlleri ve idealleri, sosyal hayata yönelik doymak bilmez ihtiraslari bir de dili silâha çevirmedeki maharetleriyle birlesince, ortaya çikan bu ölümcül karisim, ediblerin potansiyel birer kaos çikarici olarak etiketlenmesine yetiyor. “Platon sairleri niçin Devlet’indenkovmussa, Babil de edibleri ayni gerekçelerle basindan atmaliydi; bunu beceremedigi için yikildi” diyenler var ki, tamamen de haksiz sayilmazlar. Ebrehe için, attigi keseklerle askerlerini darmadagin eden ebabil ordusunun anlami her ne ise, birer “babylon” olan devletler için, ediblerinin elestiri ve hücumlari da ayni mânâya gelir. Edib bir kere ebabil olmaya karar verip de kelimelerinibilemeye baslamissa, artik mevcut düzen için fazla seçenek kalmaz; ya edebiyat kuslarinin cebren gagasini kapatacak, ya dediklerini ciddiye alacak ya da Babil olup çökecek!...Elinizdeki kitapta, birlesip simurga dönüsememis bir avuç ebabilin devlete, millete, sosyal sartlara, siyasete dair görüslerini edebi bombalar hâlinde üzerinize yagdirdigini göreceksiniz. Aman basiniza dikkat!...