Agon

"Kalk ayaga ihtiyar!" dedi kendi kendine Agon, "Mezarina gidemeyecek kadar ölmedin henüz… Bir kartal gibi yasadin ve bir kartal gibi öl! Güldürme su korkak serçeleri kendine…" Yasli Agon' un kanatlari zayiflamis, tüyleri dökülmüs ve pençeleri körelmisti. Uçamiyor ve karnini doyuramiyordu. Ya ölecekti ya da küllerinden yeniden dogacakti. Gökyüzünün efendisine, çaresizlik içinde aglamak yakismazdi. Ölümü bile bir destan gibi olmaliydi. Çünkü bir kartal asla sinek avlamazdi! Agon, ne serçeleri kendine güldürdü, ne de sinek avladi…