Uğultulu Tepeler

Eski Adi (Rüzgarli Bayir) olan kitap adi yeni baskida (Ugultulu Tepeler) olarak degistirilmistir.Ingiltere’de XIX. yüzyilin ikinci yarisi, “Victoria Dönemi” olarak adlandirilan bu dönem, orta sinifin yükselisini, gösterisli yasamlarin moda olusunu simgeler. Brontë kardesler, kadinin edebiyatla ugrasmasinin hos görülmedigi bu yillarda, önce bir erkek kimligiyle siirler, sonra kendi adlariyla klasikler arasinda yer alacak üç önemli romana imza atmistir. Emily Brontë 1848’de öldügünde dünya edebiyatinin en güzel romanlarindan birini, Ugultulu Tepeler’i birakmistir ardinda. Bu Victoria dönemi romani, kimine göre dünyanin gelmis geçmis en büyük ask romani, kimine göre her okunusunda degisik tatlar veren çaglar ötesi bir eser, ya da insanin içine isleyen bir anlatimla dile getirilmis uzun bir siirdir.Ölümünden bir yil önce bitirdigi Ugultulu Tepeler’deki kisilerin yalnizca hayal ürünü kisiler olmadigi, Brontë’nin çevresindeki gerçek kisilerden derin izler tasidigi da bir gerçektir. Sevgi, kin, nefret, öç alma tutkusu gibi güçlü duygularla örülü bu gençlik öyküsü, patladi patlayacak bir cinsellikle doludur. Daha otuz yasindayken veremden ölen, son derece duyarli, hiç evlenmemis bu genç kadin yazar, tüm canliligiyla bu romanda vardir. Okuyanin yasina, deneyimlerine ve duyarliligina göre degiskenlik gösteren, farkli zamanlarda okundugunda degisik tatlar veren, tekrar tekrar okuma istegi uyandiran bir basyapit.