Orta Elçilikler Mektuplar

Machiavelli'nin mektuplarinda edebi bir deger aramanin anlami yoktur belki ama içlerinde inceden sürüp giden bir sikintiya rastlariz; bu mektuplarda bazen neseli, alayci, bazen de kederli, fakat çogunlukla analizi elden birakmayan bir keskinlikte cümleler bastan sona sürüklenir gider. Alvisi'nin siralamasinda sona yerlesen mektupta Machiavelli memleketini ruhundan daha fazla sevdigini özellikle söyler. Aslinda Prens'i okuyan bir kiside bu duyguyu uyandirmasi güçtür. Fakat Machiavelli'nin sorunu da bu konuda duygulanmak degildir. Machiavelli kendi gözleri önünde eriyen Cumhuriyeti yikan Medici Tiranligi altinda ülkesinin adim adim baska ülkelerin avi haline getirilisini izlerken, israrla Talih'i bastan çikaracak Virtù sahibi basiretli bir yöneticiyi, bir kurtariciyi ortaya çikaracak sartlarin nasil olusturulacagi üzerine odaklanir. Machiavelli'nin inceden sürüp giden kederi belki de böyle bir kurtaricinin dünyanin degisen sartlarinda artik kolayca ‹talya'ya ugramayacak olusudur. Kendi yasamindaki belirsizlikler ile ‹talya'nin gidisati arasinda tuhaf bir benzerlik göze çarpar.Mektuplar, bunu izlemek ve Machiavelli'nin daha sonra yazacagi Söylevler ve Prens'teki düsüncelerin nasil ortaya çiktigini anlamak için okunmasi gereken iyi bir eserdir.Alev Tolga