Ölüme Gülümseyen Adam Ebu Hanife

Ebu Hanife, sehadet aninina gelip çattigini anlayinca uzandigi yerden basini hafifçe kaldirdi. Yasli gözlerlee ona bakan dostlarina gülümsedi. Hiçbir aci çekmiyormus gibi son derece rahat ve oksayici bir sesle:-Beni, gasp edilmemis bir toprak parçasina gömün! Diye fisildadi.Sonra ellerini gögsünün üzerinde kenetledi. Gözlerini kapatti. Kuru dudaklariyla bir kaç kez Kelime-i Tevhid'i mirildandi. Derin bir soluk aldi ve gögsünün üzerinde kenetlenen elleri yavasça açilip yanlarina düstü. Ölüme Gülümseyen Adam, ilmini makamve paraya satmayan bir alimin, Ebu Hanife'nin izzetli mücadelesini anlatir. Sehadetle noktalanan onurlu bir hayatin romanidir Ölüme Gülümseyen Adam.