Kavim Cep Boy

Gögsünde haç sapli biçakla öldürülmüs bir adam.Adamin kaniyla satirlari çizilmis bir Incil. Istanbul'dan Anadolu'nun derinliklerine, kadim dinlerin kadim kiliselerine bir yolculuk. Hiristiyanligin bu topraklardaki kökleriyle yüzlesme. Kavimler bahçesi olan ülkemizin tükenmeye yüz tutmus kültürlerine bir saygi durusu... Süryaniler, Nusayriler, Rumlar, Türkler, Kürtler ve bu topraklari ülke yapan halklar... Ülkemiz kültürüyle bezeli, merakla okunan bir roman..."Genzini yakan koku uyandirdi onu. Bu kokuyu taniyordu. Yillarca kapali kalmis bir kilisenin kokusu. Kilisede yakilan kandillerin, ufalanan taslarin, eriyen mermerin, çürüyen ahsabin, yipranmis sayfalarin, küflenen cesetlerin kokusu. Dehsete düsmesi gerekirdi ama sadece çevresine bakindi. Usulca kimildayan siyah bir leke gördü. Biçimsiz, belirsiz bir leke... Simsiyah bir siluet... Gülümsedi lekeye.'Mor Gabriel,' diye mirildandi.Leke yaklasti, yaklasinca insan cismine bürünüverdi. Siyahlar içinde bir insan. O insan basucuna geldi, kulagina fisildadi: 'Beni tanidin mi?''Mor Gabriel/ diye mirildandi yine. Agzindan Mor Gabriel sözcükleri dökülürken müzigi duydu; derinden, çok derinden gelen bir ayin müzigi. Bilmedigi bir dilde yinelenen tutkulu bir mirilti, kendinden geçmis birinin söyledigi bir tekerleme. Ayni anda haçi fark etti. Gümüsten bir haç. Adam haçi elinde mi tasiyordu, yoksa gögsünde mi, anlamaya çalisirken, boslugu ikiye bölen bir parilti yandi söndü. Bir aci hissetti. Parilti yeniden yandi söndü, aci kayboldu, bütün bedenine bir rahatlik yayildi."