Günaydın Sızım

Gittiginizde ardinizdan gelen birisi yoksa, siz zaten çoktan terk edilmissinizdir... Seninle denizin karsisina oturup sohbet edilemez artik, sen denizleri de kurutursun. Ben küller arasinda güller yetistirmeye çalismisim aslinda. Iste Öyle inanmisim sevildigime. Sen yüregimin merkezine oturmus en büyük hayal kirikligimsin. Kim bana uzaksa ona yakin oldum, ondandir kendime olan bu uzakligim. Olmadi bu vedalar, sen benim dualarima da yakismazsin artik. Biraz yalnizlik iyilestirecek beni. Ama dÖnme geri yaralarim gittikten sonra senin gelmen haksizlik olur bu sehre. Geçmesi gereken seyleri geçmiste birakmayinca geçen giden sadece zaman oluyormus. Sonra yeni bir sayfa açarim kendime, kuslari Ölmüs gÖkyüzüme kursun kalemden kuslar çizerim. Bir sokagin sonuna kadar kahkahalar atip o sokagi maviye boyayacak yeniden gülüslerim. Belki mutluluktan uçmam ama en azindan ayaklarim yere saglam basar. Beklemekten vazgeçtim, beklentilerimi bosa çikaran insanlar yüzünden. Yazi bekliyorum, bahari, papatyalarin yeniden yeryüzünü beyaza boyamasini bekliyorum ama seni asla. Ben, beni mutsuz edenleri bile mutlu etmisim, bir kendime yetmemis içimdeki baharlar. Simdi yeniden yesersin gülüslerim gidisinle.