Falaka

Her sabah Çarsi Camii’nin arkasindaki harap zaptiye ahirlarinin önünden, bir serçe sürüsü gibi, civildayarak geçerdik. Mektep biraz daha ileride.. Alçak duvarli, oldukça genis bir avlunun ortasinda idi. Bir katti; etrafinda yükselen büyük kestane agaçlarinin birbirine karismis koyu gölgeleri bütün çatisini kaplardi. Biz daha avlunun kapisindan girmeden Hoca Efendi’nin bulunup bulunmadigini, söyle bir bakar anlardik: Abdurrahman - çelebi, gelmis mi be? Gelmis, gelmis... (Kitabin Içinden)