Ela Gözlü Pars Celile

Osmanli’nin en güzel kadinlarindandi. Saray ressami Fausto Zonaro’nun rahleyi tedrisinden geçti. Paris ve Roma’da egitim gördü. Adini resim sanatina altin harflerle yazdirdi.Padisah hafiyeleriyle, Balkan çetecileriyle, Ittihat ve Terakkicilerle bogustu... Korku nedir hiç bilmedi!Gönlünü kendinden dört yas küçük olan Yahya Kemal’e kaptirdiginda evliydi, iki çocugu vardi. “Ela gözlü pars” diye siirler yazdi ünlü sair onun için. Güzel kadin, hayatinda ilk kez bulutlarin üzerinde uçtugunu düsündü. Aski ugruna esini, evini terk etti! Maalesef, onu tasiyabilecek büyüklükte bir yürege sahip degildi sair. Onu yari yolda birakti, sivisip kaçti. Çok üzüldü, kahroldu ama yikilmadi ela gözlü pars.Ayni çocuk iki kere dogurulabilir mi? Dogurdu Celile! Oglu Nâzim Hikmet yirmi sekiz yillik hapis cezasinin on ikinci yilinda ölüm orucuna baslayinca, bir panter gibi ileri atildi ve büyük sairi, ölümün kiyisindan çekip aldi. Bir solukta okuyacaksiniz.Tipki öteki Osman Balcigil romanlarini okudugunuz gibi...