Dinsel Bireycilik

Bireycilik”, modern toplum anlayisinin ürünüdür. Modernitenin unsurlari, “soyutlanma”, “gelecek yönelimlilik”, “akilcilasma”, “özgürlesme”, “dünyevîlesme” ve “bireycilesme”dir. Bu unsurlarin hepsi birbirleriyle baglantilidir. Geleneksel toplum anlayisindan modern topluma dönüsümü ifade eden “modernlesme”, insan anlayisinda da degisimlere sebebiyet vermistir. Topluluk hayatinda grubun bir üyesi olan “kisi”, modern toplumda kendi basina ayakta duran “birey” haline gelmistir. Bu toplumsal degisim, “din” konusunda da kendisini gösterir. Bu baglamda karsimiza çikan dinsel bireycilik, “tercih”, “bilinç”, “mahremiyet”, “esitlik”, “özgürlük” ve “özerklik” gibi anahtar kavramlarin öne çiktigi bir toplumsal fenomen olup; bireyin Tanri’yla iliskisinin bireyin kendisi tarafindan belirlendigini, bireyin dinî konularda özgürce düsünme ve tartisma hakkinin bulundugunu, bireyin diledigi dine ya da dinî topluluga girebilecegini, inançli bireyin aracilara ihtiyaci olmadigini, Tanrisiyla kendi bildigi yolda ve kendi çabalariyla kendisinin iliski kurma hak ve görevini savunan görüstür.